مطالعه اثر بره موم در شیر برعملکرد رشد، خوراک مصرفی و قابلیت هضم مواد مغذی در گوساله ‏های شیرخوارهلشتاین

نوع مقاله : علمی- ترویجی

چکیده

پیمان پراویان 1 ، غلامعلی نهضتی2 ، کامران رضایزدی3 ،  مهدی دهقان بنادکی4،  هوشنگ افروزان 5
1-دانشجوی کارشناسی ارشد
2-استادیار دانشکده کشاورزی دانشگاه تهران
3 و4- دانشیار دانشکده کشاورزی دانشگاه تهران
5- پژوهشگر بخش زنبور عسل موسسه تحقیقات علوم دامی
                                     * پیمان پراویان-peyman_peravian@yahoo.com
 
 
چکیده
جهت بررسی اثرات تغذیه‏ای بره موم بر عملکرد رشد، خوراک مصرفیو قابلیت هضم مواد مغذی در گوساله‏های شیرخوارهلشتاین،آزمایشی در قالب طرح کاملا تصادفی با 4 جیره آزمایشی(تیمار) و 10 تکرار(گوساله) بهمدت 52 روز صورت گرفت. جیره‏ها شامل جیره اول: شاهد(بدون موننسین در استارتر و بدون بره موم در شیر)، جیره دوم: استارتر بدون موننسین و پودر بره موم در سطح ppm500به صورت محلول در شیر، جیره سوم: استارتر بدون موننسین و پودر بره موم در سطح ppm1000 به صورت محلول در شیر، جیره چهارم: استارتر حاوی موننسین و بدون بره موم در شیر بودند. تجزیه آماری توسط نرم افزار SAS رویه  MIXEDو GLM انجام شد. نتایج به دست آمده نشان داد که از لحاظ میانگین وزن در دوره شیرخوارگی(05/0p<) و در کل دوره آزمایش (دوره شیرخوارگی و پس از شیرگیری) (01/0p<) بین جیره‏ها اختلاف معنی‏داری وجود داشت، به طوری که تیمار 3 بیش ترین میزان وزن و تیمار 2 کم ترین میزان وزن را داشتند. ارتفاع جدوگاه گوساله‏های جیره 3 با جیره‏های دیگر اختلاف معنی‏داری داشت(01/0p<) و تیمارهای 3 و 2 به ترتیب بیش ترین اثر را بر روی افزایش قد داشتند. بین گوساله‏ها از لحاظ ماده خشک مصرفی در کل دوره آزمایش و پس از شیرگیری تفاوت معنی‏داری وجود داشت(05/0p<). در کل دوره آزمایش گوساله‏های تغذیه شده با جیره 1 بیش ترین میزان مصرف خوراک و گوساله‏های تغذیه شده با جیره 4 کم ترین میزان مصرف خوراک را داشتند. از نظر بازده مصرف خوراک اختلاف معنی‏داری بین جیره‏ها مشاهده نشد (05/0p>).قابلیت هضم ماده خشک، ماده آلی و دیواره سلولی تفاوتی را بین تیمارها نشان نداد(05/0p>). با توجه به تاثیر مطلوب تر بره موم (آنتی‏بیوتیک طبیعی) بر رشد گوساله در مقایسه با موننسین (آنتی‏بیوتیک سنتتیک)، توصیه می‏شود در خوراک گوساله‏های شیرخوار از بره موم در سطح ppm1000در هر کیلو شیر مصرفی استفاده شود.

کلیدواژه‌ها


منابع :
1.Bone, K. 1994. Propolis: a natural antibiotic. Australian Journal of Medical Herbalism. 6(3), 61-65.
2.CHEMID. 1996. A chemical database sponsored by the national library of medicine. Bethesda, M. D.
3.Davis, M. E., Rutledge,  J. J., Cundiff, L. V and Hauser H. R. 1983. Life cycle efficiency of beef production. J. Alum. Sci.57:832-851.
4.Giurgea, R., Toma, V., Popescu, H and Linicencu, C.1981. Effects of standardized propolis extracts on certain blood constituentsin chickens. Clujul- Medical. 54:151-154
5.Havsteen, B. H. 1983. Flavonoids, a class of natural products of high pharmacological potency. Biochem. Pharmacol. 32:1141-1448.
6.Hegazi, A. G., Berdiny, El., Assily, S., Khashabah, E., Hassan, N and Popov, S. 1993. Studies on some aspects of antiviral activity, Influence of propolis on NDV. Vet. Med. J. Giza 41(2):53-56.
7.Ítavoa, C.C.B.F., Moraisa, M.G., Costab, C., Ítavoc, L.C.V., Francoa, G.L., da Silva a., Reisd, F.A. 2011. Addition of propolis or monensin in the diet: Behavior and productivity of lambs in feedlot. Journal of Animal and Feed Science.165(3): 161-16.
8.Marcucci, M. C. 1995. Propolis: Chemical composition, biological properties and therapeutic activity. Apidologie. 26: 83-99.
9.Marshall, D.A., Parker, W.IZ and Dinkel, A.1976. Factors affecting efficiency to weaning Angus, Charulais and reciprocal cross cows. J. Anim. Sci., 43: 1176-1187.
10.Mohammadzadeh, S., Shariatpanahi, M., Hamedi, M., Ahmadkhaniha, R., Samadi, N., Ostad, S. N. 2007. Chemical composition of oral toxicity and antimicrobial activity of Iranian propolis. Food Chemistry. 103,1097-1103
11.Oliveira, M.V.M., Lana, R.P., Eifert, E.C., Luz, D.F., Pereira, J.C., Pérez, J.R.O.,Vargas Jr., F.M., 2007. Effect of monensin on intake and apparent digestibility of nutrients in sheep fed diets with different crude protein levels. Rev. Bras. Zootecn. 36 (3), 643–651.
12.Sarker, M.S.K. and Yang, C.J. 2010. Propolis and Illite as Feed Additives on Performance and Blood Profiles of Post-Weaning Hanwoo Calves. Journal of Animal  and Veterinary Advances. 9(21): 2704-2709.
13.Sharma, R., Gupta, S. K., Arora, R. B., 1971. Structureactivity  relationship in some isoflavonoids with reference to their estrogenic activity. Journal of the Indian Institute of Science. 30, 190–192
14.Sonnenbichler, J., Pohl, A., 1980. Mechanism of silybin action, IV, structure action relationship. Zeitschrift furPhysikalische Chemie.361, 1757–1761
15.Teresa Cornwell, Wendie Cohick, Ilya Raskin. Biotech Center, Cook College, Rutgers University, New Brunswick, Phytochemistry.65(2004) 995–1016
16.Wyatt, R.D.,  Gould, M.B., Whiteman, J.V and Totusek, R. 1977. Effect of milk- level and biological type on calf growth. J. Anim. Sci., 45: 1138-1145.
17.Yaghoubi, S. M. J., Ghorbani, G. R., Rahmani, H. R and Nikkhah, A. 2007. Growth, weaning performance and blood indicators of humoral immunity in Holstein calves fed supplemental flavonoids. Journal of Animal Physiology and Animal Nutrition. 92, 456-462