بررسی مقایسه ای تاثیرات عصاره بابونه و پوست سبز گردو با داروی آپیستان در کنترل کنه واروای زنبور عسل

نوع مقاله : علمی- ترویجی

نویسندگان

1 استادیارگروه علوم درمانگاهی دانشکده دامپزشکی، واحد سنندج ،دانشگاه آزاد اسلامی، سنندج،ایران

2 دانش آموخته دکتری عمومی دامپزشکی ، واحد سنندج ،دانشگاه آزاد اسلامی، سنندج،ایران.

3 استادیارگروه علوم پایه دانشکده دامپزشکی، واحد سنندج ،دانشگاه آزاد اسلامی، سنندج،ایران.

چکیده

در این پژوهش بعد از انتخاب یک زنبورستان آلوده به کنه واروآ ، 18 کندوی لانگستروت پس از یکسان سازی جمعیت و تعیین میزان آلودگی اولیه کندوها تحت تاثیر عصاره بابونه و پوست سبز گردو قرار گرفتند. شش تیمار هر کدام با سه تکرار که شامل تیمار شاهد، نوار آپیستان، عصاره گیاه بابونه (اسپری)، دود گیاه بابونه، عصاره پوست سبز گردو ( اسپری) و دود پوست سبز گردو به مدت پنج روز در کندوها مورد بررسی قرار گرفت. نتایج نشان داد که مقایسه میانگین اثر تیمارهای آزمایشی در روزهای مختلف و کل دوره بر روی کنه واروآ حاکی از آن است که دود پوسته سبز گردو بیشترین تاثیر را داشته و توانسته با نوار آپیستان برابری کند(P>0.05). و سایر تیمارها شامل عصاره و دود گیاه بابونه و عصاره پوسته سبز گردو اثرات قابل توجهی بر روی کنترل کنه واروآ داشته اند و دارای اختلاف معنی داری با شاهد هستند(P<0.05). همچنین بیشترین تلفات زنبورها در گروه شاهد اتفاق افتاد که دارای اختلاف معنی داری با سایر تیمارها بود(P<0.05).کمترین تلفات مشاهده شده به ترتیب مربوط به تیمارهای دود گیاه بابونه، دود پوست سبز گردو و عصاره پوست سبز گردو بوده است که از لحاظ آماری با هم اختلاف معنی داری ندارند(P>0.05). و از بین تمامی تیمارها دود گیاه بابونه کمترین اثرات کشندگی رو بر روی زنبورها داشته است. بنابراین با توجه به اثرات زیان بار مواد شیمیایی مورد استفاده در کنترل کنه واروآ، استفاده از بابونه و خصوصا پوست سبز درخت گردو بصورت دود برای کنترل این کنه قابل توصیه می باشد.

کلیدواژه‌ها